Στις 4/11/1987 στο στάδιο Κομουνάλε του Τορίνο γράφτηκε μια από τις πιο χρυσές σελίδες της ιστορίας μας. Χωρίς να συνοδεύεται από έναν ημιτελικό ή τελικό Ευρωπαϊκής διοργάνωσης, η πρόκριση επί της Γιούβε (2,5 χρόνια μετά τους “4” του Πρωταθλητριών) σηματοδότησε την είσοδο της ΤΡΙΦΥΛΛΑΡΑΣ στα μεγάλα ποδοσφαιρικά κλάμπ στις συνειδήσεις όλων των φιλάθλων του κόσμου.

Τι να πρωτοθυμηθώ πραγματικά από αυτήν την τιτανομαχία. Ότι αγωνιστήκαμε χωρίς Ζάετς-Ρότσα και μόνο με 13 Έλληνες παίχτες, ότι προηγηθήκαμε 2 φορές, το «δίδυμο» Καλιτζάκη-Ρας, τον τεράστιο Καμπρίνι να αποθεώνει με δηλώσεις του, τον δήμιο τους Δ. Σαραβάκο, τον πανηγυρισμό στο γκολ του «φονιά» σχεδόν μέσα στον πάγκο των Ιταλών, τους 2.000 που είχαν την τύχη να ζήσουν από κοντά την επική αυτή πρόκριση και πολλά άλλα…

Η Γιουβέντους δεν αποτελούσε απλά μια καλή ιταλική ομάδα. Συνέχεια →